- ذات احفار (تُ اَ)
موضعی است در شعر. و شاعر در وصف ابر گوید:
القی علی ذات احفار کلاکله
و شب ّ نیرانه و انجاب یأتلق.
(المرصع)
القی علی ذات احفار کلاکله
و شب ّ نیرانه و انجاب یأتلق.
(المرصع)
معنی ذات احفار - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تُ اَ)
لغت نامه دهخدا
موضعی است براه مکه در وادی موسوم به صفرا. و در سیر، ذات اجدال آمده است با جیم معجمه
(تُ اَ)
لغت نامه دهخدا
در مجمل التواریخ والقصص چ بهار ص 177 آمده است: الأیهم بن جبله، بیست و هفت سال و دو ماه پادشاه بود و خداوند تدمر و قصر برکه و ذات انمار بود و غزا کرد به بنی الفین بر خبر و غایله (آمد و نابغه) اندر آن گوید:
ضلت حلومهم عنهم و عزهم
سن ّالمعیدی فی رعی و تعزیب
ضلت حلومهم عنهم و عزهم
سن ّالمعیدی فی رعی و تعزیب
